ΜΕ ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΕΡΝΕΣΤΟ...

Καλησπέρα συνταξιδιώτες της τρέλας μας,

Νέα νίκη για τον Ολυμπιακό το Σάββατο επί της Ξάνθης. Νέα τριάρα, η τρίτη συνεχόμενη μετά από τα παιχνίδια με τον Αστέρα Τρίπολης και τον Ολυμπιακό Βόλου, αλλά αυτήν τη φορά εκτός έδρας. Και μάλιστα μίας έδρας πολύ δύσκολης που μπορεί άλλες ομάδες να χάσουν βαθμούς.
Πολύ σημαντικό αυτό...

Στο προχθεσινό παιχνίδι είδαμε πολύ καλό ρυθμό και από τις δύο ομάδες, ένα παιχνίδι που πραγματικά δεν βαριόσουν καθόλου. Ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο του παιχνιδιού και δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα, παρά μόνο σε δύο φάσεις, μία στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου μετά το λάθος του Ρόμενταλ και φυσικά στη φάση που προηγήθηκε του δεύτερου τέρματος των ερυθρολεύκων, αυτή με το δοκάρι του Κατόγκο.

Μία φάση που απέδειξε πως ο Πάρντο δεν εμπνέει και τόσο μεγάλη σιγουριά, κάτι που κάνει αναγκαστική την απόκτηση ενός τερματοφύλακα ίσως και τον Γενάρη. Ίσως να έχει κάτι στο μυαλό του Ερνέστο, κάτι που είχε προτείνει και στην πρώτη του θητεία. Ο λόγος για τον Καμενί που συνεχίζει τις εκπληκτικές εμφανίσεις με την φανέλα της Εσπανιόλ και φυσικά τον γνωρίζει ο Βαλβέρδε καλά. Είναι σίγουρα στους τερματοφύλακες που ενδιαφέρουν τον Ολυμπιακό και μακάρι να τον δούμε στην ομάδα μας...

Στο παιχνίδι τώρα, οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν μία εύκολη νίκη αφού με την απόδοση τους δεν άφησαν κανένα περιθώριο αντίδρασης, ενώ κατάφερε να ανοίξει λογαριασμό και ο Γιάννης Φετφατζίδης. Η γνώμη μου για αυτό το παιδί είναι πολύ καλή, αλλά θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμα και κυρίως να βελτιώσει λίγο το σουτ του. Να γίνει πιο δυνατό, γιατί όταν σουτάρει από μακριά ο τερματοφύλακας δεν δυσκολεύεται καθόλου. Στο παιχνίδι με την Κέρκυρα ας πούμε βρέθηκε να πλασάρει δύο φορές περίπου από το σημείο του πέναλτι, αλλά ο Κωνσταντόπουλος μπλόκαρε εύκολα αν και η μπάλα πήγε ακριβώς στη γωνία και τις δύο φορές. Τουλάχιστον σημαδεύει καλά ο πιτσιρικάς...

Γενικά πολύ καλή εμφάνιση από όλους τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Αυτό που μου αρέσει πολύ στην ομάδα, το οποίο είναι δουλειά Βαλβέρδε είναι ότι τελείωσαν οι βαθιές μπαλιές στο πουθενά. Η ομάδα από την αμύνα ξεκινάει με κοντινές πάσες. Τέρμα οι συχνές γιόμες του Αβραάμ να πάρει κάποιος μια κεφαλιά και να κατέβει η μπάλα. Τίποτα. Πάσες μέχρι να βρεθεί ο ελέυθερος. Και σε αυτό φυσικά βοηθάει πάρα πολύ ο Ντουντού ο οποίος έχει ανέβει αισθητά. Γυρνάει πίσω, παίρνει μπάλα και τη μοιράζει μπροστά. Φυσικά και ανασταλτικά τα πάει εξαιρετικά πράγμα που αποδεικνύει ότι είχε δίκιο ο Βαλβέρδε που δεν ήθελε άλλο ανασταλτικό χαφ για φέτος. Άλλωστε ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη στο Ελληνικό Πρωτάθλημα πολλούς αμυντικογενής ποδοσφαιριστές. Επίσης η πίεση ξεκινάει από την επίθεση, άρα γίνεται πιο εύκολη η δουλειά του αμυντικού χαφ αφού έχει στηρίγματα και δεν χρειάζεται να τρέχει να καλύψει όλο το κέντρο.

Για μένα, MVP είναι ο Νταβίντ Φουστέρ που έχω ξαναπεί ότι είναι η συμπάθειά μου στη φετινή ομάδα. Και σιγά σιγά αρχίζω να δικαιώνομαι. Αλλά κυρίως δικαιώνεται ο Βαλβέρδε και θέλω κάποιον από αυτούς που πριν τον δουν τον είχαν βγάλει παλτό (όπως είχαμε πει και στο άρθρο ΒΓΗΚΑΝ ΤΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ) να βγει και να πει πως τον βλέπει τώρα. Άμπαλος έτσι;

Και για όσους λένε ότι είναι παιδί του Βαλβέρδε να τους υπενθυμίσω ότι μόνο για λίγους μήνες συνεργάστηκαν. Απλά ο Βαλβέρδε ξέρει ότι σε μία ομάδα χρειάζονται κάποιοι παίχτες εργαλεία. Και αυτά τα εργαλεία πρέπει να είναι καλά για να δουλέψει η ομάδα. Κι αν δεν έχεις δουλέψει ποτέ μαζί τους πως θα βγάλεις συμπέρασμα; Γιατί ο Όσκαρ που λένε συνέχεια ήταν πολύ διαφορετική περίπτωση. Ο Βαλβέρδε τον γνώριζε από το Πρωτάθλημα και όχι επειδή είχαν συνεργαστεί. Απλά ήξερε πως πρόκειται για έναν καλό τεχνικά ποδοσφαιριστή που είχε κάποια προβλήματα με τον προπονητή του στη Σαραγόσα και δεν έπαιζε και ήλπιζε πως θα τον κάνει να ξαναβγάλει τον καλό του εαυτό στον Ολυμπιακό, πράγμα που δυστυχώς δεν κατάφερε. Απλά αυτό είναι μία απάντηση σε όσους έλεγαν να μην ακούνε το Βαλβέρδε για τις μεταγραφές. Γιατί έλεγαν θα φέρει κι άλλους Όσκαρ...

Κλείνοντας να πω ότι η ομάδα θέλει πολύ δουλειά και υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Πράγμα που είναι πολύ ενθαρρυντικό για την συνέχεια. Δεν ανησυχώ όμως για τέτοια θέματα, γιατί φέτος υπάρχει ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ!

Από τα βάθη του Πειραιά, τη χιλιοτραγουδισμένη Δραπετσώνα με αγάπη.